Exhibition Details
Η φωτογραφία για μένα αποτελούσε πάντοτε ένα μέσο έκφρασης, μια ψυχική διέξοδος. Πριν δυο περίπου χρόνια, μια σειρά από σκόρπιες φωτογραφίες, με έβαλε στο δρόμο για μια έκθεση. Έτσι, άρχισα να περιπλανιέμαι στους δρόμους με τα φωτογραφικά μου σύνεργα. Πού πήγαινα; Στην αγορά, στο δημόσιο κήπο, στο παντοπωλείο, στις στάσεις των λεωφορείων, στις μικρογειτονιές. Τι γύρευα; Τα πάντα και τίποτε. Ένα περιστατικό, μια κίνηση, λίγο φως … μέσα στην καθημερινότητα, στους δρόμους, στην αναμονή, σαν ένας απομακρυσμένος παρατηρητής, κατέγραφα κάποιες σημαντικές «ασήμαντες» στιγμές. Η μια φωτογραφία ερχόταν να ενωθεί με την άλλη κι εγώ, ο χειριστής των μηχανών, έκαναν εικόνα την επικοινωνία μου με τον έξω κόσμο. Όταν η σειρά συμπληρώθηκε και η έκθεση μπορούσε να στηθεί, το υλικό μου άθελα οδηγούσε την σκέψη στους στίχους του Καβάφη: «Την μια μονότονη ημέρα, άλλη μονότονη, απαράλλακτη, ακολουθεί».
